Werelddeel Azië
Oppervlakte van Azië: 43.810.000 (km²)
Bevolking van Azië: 4.463 miljard (2018)
Grootste stad van Azië: Guangzhou, China 47.700.000 (2018)
Azië, ‘s werelds grootste en meest diverse continent. Het beslaat de oostelijke viervijfde van de gigantische Euraziatische landmassa. Azië is meer een geografische term dan een homogeen continent, en het gebruik van de term om zo’n uitgestrekt gebied te beschrijven, heeft altijd de potentie om de enorme diversiteit tussen de regio’s die het omvat te verdoezelen. Azië heeft zowel de hoogste als de laagste punten aan de oppervlakte van de aarde, heeft de langste kustlijn van elk continent, is over het algemeen onderhevig aan de grootste klimatologische extremen ter wereld en produceert bijgevolg de meest gevarieerde vormen van vegetatie en dierlijk leven op aarde. Bovendien hebben de volkeren van Azië de breedste verscheidenheid van menselijke aanpassing vastgesteld die op een van de continenten te vinden is.
De naam Azië is oud en de oorsprong ervan is uiteenlopend uitgelegd. De Grieken gebruikten het om de gronden ten oosten van hun thuisland aan te duiden. Er wordt aangenomen dat de naam afgeleid kan zijn van het Assyrische woord asu, wat ‘oosten’ betekent. Een andere mogelijke verklaring is dat het oorspronkelijk een lokale naam was die werd gegeven aan de vlaktes van Efeze, die oude Grieken en Romeinen uitbreidden om eerst naar Anatolië te verwijzen ( hedendaagse Klein-Azië, dat is het westelijke uiterste van het vasteland van Azië), en vervolgens naar de bekende wereld ten oosten van de Middellandse Zee. Toen Westerse ontdekkingsreizigers in de vroegmoderne tijd Zuid- en Oost-Azië bereikten, hebben ze dat label uitgebreid tot de hele immense landmassa.
Azië wordt begrensd door de Noordelijke IJszee in het noorden, de Stille Oceaan in het oosten, de Indische Oceaan in het zuiden, de Rode Zee (evenals de binnenzeeën van de Atlantische Oceaan – de Middellandse Zee en de Zwarte) in het zuidwesten, en Europa naar het westen. Azië is van Noord-Amerika tot het noordoosten gescheiden door de Beringstraat en van Australië tot het zuidoosten door de zeeën en zeestraten die de Indische en Stille Oceaan met elkaar verbinden. De landengte van Suez verenigt Azië met Afrika en men is het er algemeen over eens dat het Suezkanaal de grens tussen hen vormt. Twee smalle zeestraten, de Bosporus en de Dardanellen, scheiden Anatolië van het Balkan-schiereiland.
De landgrens tussen Azië en Europa is een historisch en cultureel construct dat op verschillende manieren is gedefinieerd; alleen als een kwestie van overeenstemming is het gebonden aan een specifieke grens. De meest geschikte geografische grens – een die door de meeste geografen is aangenomen – is een lijn die vanuit de Noordelijke IJszee langs de Oeral naar het zuiden loopt en vervolgens naar het zuidwesten langs de rivier de Emba naar de noordelijke kust van de Kaspische Zee draait; ten westen van de Kaspische Zee volgt de grens de depressie Kuma-Manych naar de Zee van Azov en de Straat van Kerch van de Zwarte Zee. De landengte tussen de Zwarte en Kaspische zeeën, die culmineert in de bergketen van de Kaukasus in het zuiden, maakt dus deel uit van Azië.